Διαβάστε την ανοιχτή επιστολή - καταγγελία γονιών που τα παιδιά τους προσήχθησαν στο Αστυνομικό Τμήμα γιατί έκαναν το "έγκλημα" να παίζουν μπάσκετ στο προαύλιο κλειστού σχολείου.

Το κείμενο της καταγγελίας των γονιών:

Με αφορμή ένα πρωτάκουστο περιστατικό για την πόλη μας, θα θέλαμε να υψώσουμε μια κραυγή αγανάκτησης και αγωνίας για τα παιδιά μας.

Δυστυχώς, η πόλη μας στο νότιο τμήμα της στερείται ανοικτών δημόσιων αθλητικών χώρων. Ιδιαίτερα δε αυτή την περίοδο που τα αθλητικά κέντρα είναι κλειστά και η λειτουργία των διαφόρων γυμναστικών συλλόγων υπό αναστολή, η ανάγκη χρήσης ανοικτών αθλητικών χώρων γιγαντώθηκε. Τα παιδιά της πόλης μας συχνά αναγκάζονται να «εισβάλλουν» στους γνώριμους και ασφαλείς για αυτά προαύλιους χώρους των σχολείων της περιοχής τους, προκειμένου να παίξουν και να αθληθούν στις υπάρχουσες αθλητικές εγκαταστάσεις. Τα προαύλια σε πολλά σχολεία της πόλης μας το απόγευμα είναι γεμάτα από τους ανήλικους «εισβολείς».

Αυτό βέβαια δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Από τα παιδικά μας χρόνια όλοι μας θυμόμαστε σε κάποιο κομμάτι της ζωής μας να πηδάμε τα κάγκελα του σχολείου, ή να τρυπώνουμε από κάποιους επιμελώς «ξεχασμένους» χαλασμένους φράχτες, προκειμένου να βρεθούμε με συμμαθητές μας και να παίξουμε, χρησιμοποιώντας τις δυσεύρετες αθλητικές εγκαταστάσεις.

Τι πιο φυσικό από αυτό και για τα δικά μας παιδιά; Πού αλλού μπορούν να πάνε ειδικά αυτή την περίοδο, όταν όλοι μας τα προτρέπουμε να σηκωθούν από τον καναπέ και τις οθόνες, να βγουν να παίξουν και να αθληθούν, να κάνουν παρέα και να συναναστραφούν με τους φίλους και συμμαθητές τους;

Νομικά, η είσοδος στο προαύλιο χώρο ενός κλειδωμένου σχολείου είναι παράνομη. Τα παιδιά που μπαίνουν για να παίξουν, πολλές φορές νουθετούνται από περίοικους ή τους διευθυντές των σχολείων να μην ξαναμπούν γιατί η παρουσία τους εκεί σε ώρες μη λειτουργίας του σχολείου απαγορεύεται, θυμίζοντας ότι μπορεί να κληθεί η αστυνομία και να υποστούν συνέπειες. Ειδικά στα σχολεία του νότιου τμήματος της πόλης μας υπάρχουν αρκετοί περίοικοι που ενοχλούνται από τη φασαρία των παιχνιδιών των παιδιών και απειλούν τα παιδιά ότι θα καλέσουν την αστυνομία να τα διώξει από τα προαύλια.

Όποιοι και αν είναι οι λόγοι όσων δεν θέλουν τα παιδιά στα προαύλια των σχολείων τα απογεύματα, τίποτα δεν μπορεί κατά τη γνώμη μας να δικαιολογήσει την επιμονή ενός διευθυντή σχολείου στην προσαγωγή ανήλικων παιδιών 13 και 14 ετών στο αστυνομικό τμήμα, γιατί έπαιζαν σε ένα σχολικό προαύλιο χώρο το απόγευμα. Αν και θα αρκούσε μια απλή παρατήρηση ή σύσταση για να αδειάσει το σχολείο από τα παιδιά που έπαιζαν (το επαναλαμβάνουμε έπαιζαν, δεν βανδάλιζαν, δεν έσπαγαν, δεν προξενούσαν φθορές), η μορφή της καταγγελίας και η επιμονή του διευθυντή ανάγκασε την αστυνομία να προσάγει τα παιδιά στο αστυνομικό τμήμα με δύο περιπολικά. Φυσικά τα παιδιά που προσήχθησαν ήταν αυτά που δεν είχαν να φοβηθούν τίποτα, δεν το έσκασαν και δεν κρύφτηκαν, θεωρώντας ότι δεν είχανε κάνει κάτι κακό.

Πώς να εξηγήσουμε στα παιδιά μας ποιο ήταν αυτό το σοβαρό αδίκημα που διέπραξαν για να καταγγελθούν και να οδηγηθούν στο αστυνομικό τμήμα τη στιγμή που με πολύ απλοϊκό και αφοπλιστικό τρόπο απορούν «μα εμείς απλώς παίζαμε, πού αλλού μπορούμε να πάμε να παίξουμε μπάσκετ;». Πρέπει να τους αποδείξουμε ότι τα σχολεία τους δεν είναι ο φυσικός χώρος συναναστροφής τους, η ασφαλής κοινωνική τους κυψέλη, αλλά ο χώρος στον οποίο επιτρέπεται η παραμονή τους μόνο εντός σχολικού ωραρίου, σε πείσμα όσων προσπαθούμε να τους διδάξουμε τόσα χρόνια για το τι σημαίνει ένα σχολείο πέρα από το μάθημα ;

Προς τιμήν του ο αρμόδιος αντιδήμαρχος έφτασε επί τόπου στο αστυνομικό τμήμα προκειμένου να μην υπάρξει συνέχεια στο παράλογο συμβάν. Και παρόλο που μάλλον δεν υπάρχει νομική συνέχεια στο θέμα, αυτό που έμεινε χαραγμένο σε αυτά τα παιδιά και στους γονείς τους είναι η εικόνα των παιδιών να μπαίνουν στα περιπολικά και να μεταφέρονται στο αστυνομικό τμήμα για το αδίκημα που διέπραξαν : Έπαιζαν μπάσκετ με τους συμμαθητές τους στο προαύλιο του σχολείου.

Ευχαριστούμε κε διευθυντά για το σπουδαίο μάθημα που διδάξετε στα παιδιά μας. Να είστε σίγουρος ότι θα τους μείνει αξέχαστο.

Οι γονείς των παιδιών που παρανόμησαν””

πηγή www.lamiareport.gr 

Σε έξι νεκρούς ανέρχεται ο απολογισμός της αναταραχής στις ΗΠΑ, καθώς τρία θύματα προστέθηκαν τις τελευταίες ώρες. Οι διαδηλώσεις  διαμαρτυρίας για τον φόνο του Αφροαμερικανού Τζ. Φλόιντ στη Μινεάπολη από αστυνομικό, συνεχίζονται σε τουλάχιστον 44 πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών με κεντρικό σύνθημα «no justice-no peace» (χωρίς δικαιοσύνη δεν υπάρχει ειρήνη).  Για νεκρό διαδηλωτή από αστυνομικά πυρά, έκαναν λόγο τοπικά μέσα ενημέρωσης στο Κεντάκι, ενώ  υπάρχουν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες για δυο νεκρούς στην Αϊόβα.

Η αστυνομία του Κεντάκι φέρεται να επιβεβαιώνει τον θάνατο διαδηλωτή. Την περασμένη Πέμπτη αναφέρθηκαν πέντε τραυματίες κατά τις διαδηλώσεις.

• Οδηγείται στο Δικαστήριο ο αστυνομικός που κατηγορείται για το θάνατο του Φλόιντ

Στην Ουάσιγκτον και στον απόηχο της είδησης ότι την Παρασκευή ο Ντόναλντ Τραμπ μεταφέρθηκε κατά την «προβλεπόμενη διαδικασία στο υπόγειο καταφύγιο της προεδρικής  κατοικίας για μια ώρα», ενημερωτικά δίκτυα μεταδίδουν ότι υπάρχουν περισσότεροι από 60 τραυματίες στις τάξεις της ένστολης ομάδας φύλαξης του Λευκού Οίκου.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ χαρακτήρισε τρομοκρατική οργάνωση το κίνημα Αντιφά, επικρίνοντάς το για υποκίνηση των επεισοδίων. Την ίδια ώρα, ο υποψήφιος του Δημοκρατικού κόμματος για την προεδρία, Τζο Μπάιντεν γονάτισε μπροστά σε διαδηλωτή φορώντας μάσκα και παρότρυνε τους διαδηλωτές να μην κάνουν χρήση βίας.

Στο Μπρούκλιν διαδηλώτρια απαθανατίστηκε επίσης να γονατίζει μπροστά στους αστυνομικούς, ενώ πληθαίνουν στο διαδίκτυο τα στιγμιότυπα από αστυνομικούς που πέφτουν στα γόνατα, δείχνοντας αν όχι αλληλεγγύη  προς τους διαδηλωτές, διάθεση για εκεχειρία.

Επεισόδια και συλλήψεις σημειώθηκαν και στη Νέα Υόρκη. Μεταξύ των 350 συλληφθέντων, και η κόρη του Δημάρχου της πόλης της Νέας Υόρκης, Κιάρα Ντελ Μπλάζιο.

Στο μεταξύ, νέο βίντεο στο οποίο αποτυπώνονται οι στιγμές που προηγήθηκαν του φόνου του Τζόρτζ Φλόιντ δόθηκαν στη δημοσιότητα.

Στη Μινεάπολη, οδηγός βυτιοφόρου καταγράφηκε να  στοχοποιεί τους συγκεντρωμένους, παρά τον αποκλεισμό που είχε επιβληθεί για την κυκλοφορία των οχημάτων.
Εξοργισμένοι διαδηλωτές ανέβηκαν επάνω στο βυτιοφόρο και τον ξυλοκόπησαν.

Ο οδηγός μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με ελαφρά τραύματα. Συνελήφθη και αργότερα αφέθηκε ελεύθερος.

Την ώρα που η Αμερική φλέγεται για έκτο συνεχόμενο 24ωρο, νέες εικόνες αστυνομικής βίας εναντίον Αφροαμερικανών στην Ατλάντα πυροδοτούν την οργή των διαδηλωτών.

Στο νέο βίντεο, αστυνομικοί βγάζουν με τη βία ένα ζευγάρι μαύρων φοιτητών από το αυτοκίνητό του επειδή είχαν παραβιάσει την απαγόρευση κυκλοφορίας. Τραβούν τη γυναίκα και ακινητοποιούν με teaser τον άνδρα πριν του περάσουν χειροπέδες. Προηγουμένως, είχαν σπάσει τα τζάμια και είχαν τρυπήσει τα λάστιχα του αυτοκινήτου. Το ζευγάρι δεν φαίνεται να προβάλει αντίσταση. Οι δύο από τους αστυνομικούς φέρεται να παύθηκαν από τα καθήκοντά τους.

ΕΡΤ1-Ρεπορτάζ: Ρένα Δημητρίου, Ρίτσα Καστάνη

Μια λαοθάλασσα οργής ξεχύνεται αυτές τις μέρες στους δρόμους της Μινεάπολης των ΗΠΑ μετά τη δολοφονία από την αστυνομία, το απόγευμα της Δευτέρας 25/5, του 46χρονου Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ, που το βίντεο τον έχει καταγράψει τα τελευταία 9 λεπτά της ζωής του να παρακαλά τους αστυνομικούς να τον αφήσουν να αναπνεύσει…

Οι εικόνες από την Μινεάπολη μοιάζουν σαν η συνέχεια των γεγονότων του 2014 που ξέσπασαν με σύνθημα «Hands up – don‘t shoot» («Χέρια ψηλά – Μην πυροβολείτε») μετά την δολοφονία του 18χρονου μαύρου στο Μιζούρι, ο οποίος λίγο πριν πέσει νεκρός από τα πυρά του λευκού αστυνομικού εκτελεστή του, έχοντας τα χέρια ψηλά φώναζε: «Είμαι άοπλος, μην πυροβολείτε». Οσο για τις εικόνες από την δολοφονία του Φλόιντ είναι “ριμέικ” της δολοφονίας στη Νέα Υόρκη προ εξαετίας του Ερικ Γκάρνερ, από στραγγαλισμό από έναν αστυνομικό.

Χιλιάδες Αμερικανοί στέκονται και πάλι απέναντι στις «κάνες» ενός συστήματος εξουσίας και δικαιοσύνης που μετρά δεκάδες περιπτώσεις άγριας και αναίτιας δολοφονίας μαύρων πολιτών με αντίστοιχη ατιμωρησία ή με δήθεν “τιμωρία” των οργάνων της τάξης που ευθύνονται για αυτές τις δολοφονίες.

Ηδη από μέσον σχεδόν της δεύτερης θητείας του πρώτου μαύρου προέδρου των ΗΠΑ, που “θα άλλαζε τα πράγματα”, οι δημοσκοπήσεις ήταν αποκαλυπτικές: Το 53% των πολιτών απαντούσαν ότι οι φυλετικές σχέσεις επιδεινώθηκαν από τότε που στα ηνία του Λευκού Οίκου πέρασαν στα χέρια του Ομπάμα…

Η εκλογή του Ομπάμα είχε πανηγυριστεί το 2008 ως επιστέγασμα του τέλους μιας εποχής. Αναπτύχθηκε η θεωρία πως ο ρατσισμός, αυτό το «ιδεολογικό υπόβαθρο» του ιμπεριαλισμού της αποικιοκρατίας, η «θεωρητική δικαίωση» της υπερπόντιας ληστείας και φυσικά το συστατικό στοιχείο του σύγχρονου καπιταλισμού, που στηρίζεται στην (ανεξαρτήτως χρώματος) προλεταριοποίηση της «μαύρης» εργασίας 

και στο εργασιακό δουλεμπόριο εντός των συνόρων των αποικιοκρατών, εξέλειπε…

Αποδείχτηκε ότι δεν αρκεί ένας μαύρος Πρόεδρος για να μπει τέλος σε όλα αυτά. Γιατί πολύ απλά δεν άλλαξε τίποτα από τους υλικούς όρους που τα γεννούν. Ισα – ίσα: Επιδεινώθηκαν. Με δυο λόγια η Αμερική του Τραμπ είναι το κληροδότημα του Ομπάμα.

Βέβαια, οι θιασώτες του «αμερικανικού (και του εν γένει καπιταλιστικού) ονείρου» όταν ακούν για «υλικούς όρους» που διαμορφώνουν το κοινωνικό εποικοδόμημα σουφρώνουν τη μυτούλα τους από απέχθεια για τον «δογματισμό» που εκπέμπει μια τέτοια προσέγγιση.

Απαντάμε: Δεν υπάρχει απανθρωπιά που να εκδηλώνεται ως κοινωνικό φαινόμενο η οποία να μην έχει τη βάση της στους υλικούς όρους που καθορίζουν τη λειτουργία της εκάστοτε κοινωνίας. Εδώ, λοιπόν, όταν μιλάμε για τον ρατσισμό στην αμερικανική κοινωνία – της πάντα παρούσας Κου Κλουξ Κλαν και των ποικιλοτρόπως προστατευμένων «μπάτσων» που δολοφονούν με τόση ευκολία μαύρους – δεν πρόκειται για φαινόμενο που ερμηνεύεται με βάση τα εξατομικευμένα ψυχολογικά χαρακτηριστικά του ενός εκάστου εκ των «μπάτσων» ή των δικαστών. Πρόκειται για κάτι πολύ περισσότερο.

Αυτό το «κάτι πολύ περισσότερο» ήταν που προφανώς οδήγησε το αμερικανικό περιοδικό «The Nation», από τη πρώτη στιγμή της δολοφονίας του 18χρονου μαύρου στο Φέργκιουσον, να γράφει: «Κανένας από όσους μιλήσαμε δεν πίστευε ότι ο αστυνομικός θα παραπεμφθεί. Κανένας δεν πίστεψε ότι το σύστημα που σκότωσε τον Michael Brown θα νοιαζόταν εκ των υστέρων για την αξία της ζωής του» (Κώστας Φουρίκος, www.toperiodiko.gr).

Το σύστημα «που σκότωσε τον Michael Brown» το 2014 και που παρείχε στο «The Nation» τη βεβαιότητα ότι δεν νοιάζεται για την αξία της ζωής των δολοφονημένων μαύρων, σύμφωνα με την έκθεση του «Pew Center», είναι αυτό:

·Στις ΗΠΑ υπάρχουν πάνω από 2,5 εκατομμύρια φυλακισμένοι, το 50% εκ των οποίων είναι μαύροι αν και το ποσοστό των μαύρων στο σύνολο του πληθυσμού δεν ξεπερνά το 13%.

·Ο ένας στους 99 ενηλίκους στις ΗΠΑ, είναι φυλακισμένος. Όσον αφορά τις διακρίσεις, η πιθανότητα εγκλεισμού στη φυλακή κάποιου που δεν είναι λευκός εκτοξεύεται: Ανάμεσα στους μαύρους ο ένας στους 15 είναι έγκλειστος και ανάμεσα στους ισπανόφωνους φυλακισμένος είναι

ο ένας στους 36. Αν δηλαδή είσαι μαύρος ή 

ισπανόφωνος στις ΗΠΑ έχεις 6 φορές και 3 φορές, αντίστοιχα, περισσότερες πιθανότητες να βρεθείς στη φυλακή απ’ ό,τι αν ήσουν λευκός.

·Σύμφωνα με τα στοιχεία που αφορούν ειδικά στο γυναικείο πληθυσμό, μεταξύ 35 – 39 ετών φυλακισμένη είναι η μια στις 355 λευκές γυναίκες, αντίθετα στις μαύρες γυναίκες φυλακισμένη είναι η μία στις 100.

·Το 80% των εκτελέσεων της ποινής του θανάτου στις ΗΠΑ αφορά σε μαύρους.

·Οι μαύροι είναι 10 φορές πιθανότερο να φυλακιστούν για υποθέσεις ναρκωτικών, απ’ ό,τι οι λευκοί, παρότι οι δύο φυλετικές ομάδες συμμετέχουν ισόποσα σε σχετικά αδικήματα.

·Το 60% των μαύρων ζουν σε γκέτο και σε περιοχές που έχουν επιλεγεί για την απόρριψη απορριμμάτων.

·Σύμφωνα με τα στοιχεία για τη φτώχεια, το ποσοστό των μαύρων που ζουν σε συνθήκες κάτω του ορίου της φτώχειας είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από το ποσοστό των λευκών.

·Το προσδόκιμο ζωής του μαύρου πληθυσμού στις ΗΠΑ υπολείπεται κατά 6 χρόνια του προσδόκιμου ζωής που αφορά στο λευκό πληθυσμό.

·Η αναλογία του εισοδήματος μιας μέσης οικογένειας λευκών στις ΗΠΑ προς μια μέση οικογένεια μαύρων είναι 2 προς 1.

·Ενώ το 20% των παιδιών στις ΗΠΑ (ένα στα πέντε παιδιά – ποσοστό που είναι το μεγαλύτερο στον ανεπτυγμένο κόσμο) ζει μέσα στη φτώχεια, το μεγαλύτερο μερίδιο παιδιών σε φτώχεια είναι μαύροι (37%) και ισπανόφωνοι (35%), έναντι 15% των λευκών παιδιών.

·Στον 21οαιώνα (State of working America 2000-01, «Economic Policy Institute») στο Νότο των ΗΠΑ, το 25% του πληθυσμού ζει κάτω από όριο της φτώχειας, ενώ ειδικά τα παιδιά και οι νέοι ζουν στην εξαθλίωση σε ποσοστά πάνω από 35%.

·Στον κόσμο της «δημοκρατίας», σύμφωνα με μελέτη των Πανεπιστημίων Κορνέλ και Ουάσιγκτον, εννιά στους δέκα μαύρους Αμερικανούς, δηλαδή το 91%, το οποίο φτάνει στην ηλικία των 75 ετών, έχει περάσει τουλάχιστον ένα χρόνο της ώριμης ηλικίας του σε συνθήκες φτώχειας.

Οσον αφορά τις συνθήκες σε περίοδο πανδημίας, τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά: Ενώ το ποσοστό των μαύρων στο σύνολο του πληθυσμού των ΗΠΑ κινείται στο 13%, στα θύματα λόγω του

κορωνοιού το 60% και πλέον είναι Αφροαμερικανοί.

Στα μέσα της πανδημίας είχε υπολογιστεί ότι στο Σικάγο οι Αφροαμερικανοί αποτελούν το 30% του πληθυσμού, αλλά τα θύματα στην μεγαλούπολη λόγω της πανδημίας ήταν Αφροαμερικανοί κατά 70%, στο Ιλινόι ο μαύρος πληθυσμός είναι το 14%, οι θάνατοι, όμως, Αφροαμερικανών ανέρχονταν στο 41% του συνόλου, στο Μιλγουόκι οι μαύροι αποτελούν το 26% του πληθυσμού, στα θύματα, όμως, ξεπερνούσαν το 80%.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο προφανές, λοιπόν: Στις ΗΠΑ υπάρχει ένα… μικρό προβληματάκι φυλετικών διακρίσεων. Αλλά οι φυλετικές διακρίσεις στις ΗΠΑ – και παντού – δεν είναι αυτοφυείς. Δεν προκύπτουν γενικώς και αορίστως. Δεν είναι ανεξάρτητες από το συνολικό οικονομικό και κοινωνικό κάδρο. Έχει σημασία αν το έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύσσονται είναι ευεπίφορο να τις καλλιεργήσει και τι το κάνει ευεπίφορο.

Σε παλιότερο σημείωμα για το ίδιο θέμα είχαμε αναφερθεί στον τρόπο που τοποθετήθηκε στο ζήτημα της δολοφονίας του Μπράουν το 2014 ένας θρύλος του αμερικανικού μπάσκετ, το άγαλμα του οποίου δεσπόζει στο στάδιο των Λέικερς στο Λος Αντζελες, ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ. Είχε γράψει:

«Και εφόσον δεν θέλουμε την αγριότητα του Ferguson να την καταπιεί η Ιστορία και να καταλήξει ένα ερέθισμα στο έντερο της, πρέπει δούμε την όλη κατάσταση όχι μόνο σαν άλλη μια πράξη στα πλαίσια του ρατσισμού του συστήματος, αλλά και ό,τι άλλο στην πραγματικότητα είναι: Ταξικός πόλεμος».

Υπάρχει τέτοιος «ταξικός πόλεμος» στις ΗΠΑ ή είναι αποκύημα της φαντασίας του Τζαμπάρ; Υπάρχει “ταξικός πόλεμος” όταν την ίδια στιγμή που την περίοδο της πανδημίας οι άνεργοι στις ΗΠΑ ανήλθαν στο αστρονομικό αριθμό των 40 εκατομμυρίων ανθρώπων, την ίδια στιγμή, την ίδια περίοδο, μέσα στην πανδημία, οι 600 δισεκατομμυριούχοι της Αμερικής έγιναν κατά 434 δισ. δολάρια πλουσιότεροι;;; Υπάρχει “ταξικός πόλεμος” όταν την περίοδο του λοκντάουν που χάθηκαν εκατομμύρια θέσεις εργασίας, την ίδιο αυτό διάστημα οι Μπέζος, Γκέιτς, Ζούκεμπεργκ, Μπάφετ και Ελισον αύξησαν τις περιουσίες τους κατά 76 δις;

Οσα ακολουθούν είναι μερικές μόνο εκφάνσεις, προ πανδημίας, του «ταξικού πολέμου» για τον οποίο μιλούσε ο Τζαμπάρ και οι συνέπειες που έχει – ανεξαρτήτως χρώματος – στον αμερικανικό λαό:

·Μια οικογένεια στις ΗΠΑ, η οικογένεια Γουόλτον της αλυσίδας πολυκαταστημάτων Walmatt κατέχει τόσο πλούτο όσον έχουν αθροιστικά… 100 εκατομμύρια φτωχοί Αμερικανοί.

·Κατά τον Στίγκλιτς, το 95% των κερδών που παράχθηκαν από το «μοντέλο Ομπάμα» από το 2009 μέχρι το 2012 στις ΗΠΑ κατέληξαν στο πλουσιότερο 1% του πληθυσμού, και κατά τον Κρούγκμαν από αυτά τα κέρδη το 60% πήγε στους μεγιστάνες που αποτελούν το μόλις 0,1% του πληθυσμού.

·Το 1% των πλουσίων μεταξύ του αμερικανικού πληθυσμού (περί τα 2,5 εκατομμύρια) έχουν τόσο εισόδημα όσο τα 100 φτωχότερα εκατομμύρια.

·Το 1% των πλούσιων Αμερικανών κατέχει πάνω από το 40% του πλούτου της χώρας.

·Το 1% κατέχει το 50% των μετοχών, των ομολόγων και των αμοιβαίων κεφαλαίων στη χώρα.

·Σύμφωνα με την Οικονομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ,

ο πλούτος που κατέχει το 20% των πλουσιότερων Αμερικανών φθάνει στο 93% του συνολικού πλούτου της χώρας. ‘Η αντίστροφα, το υπόλοιπο 80% του πληθυσμού κατέχει μόλις το 7% του πλούτου.

·Περίπου 55 εκατομμύρια Αμερικανοί (σύμφωνα με την Εθνική Ακαδημία Επιστημών) ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, εκ των των οποίων 15,5 εκατομμύρια είναι παιδιά. Περίπου 100 εκατομμύρια, δηλαδή το 1/3 του πληθυσμού, αντιμετωπίζουν σοβαρή οικονομική δυσπραγία.

·Υπάρχουν 50 εκατομμύρια Αμερικανοί που δεν έχουν ασφάλεια υγείας, 50 εκατομμύρια που σιτίζονται με κουπόνια σίτισης.

·Σύμφωνα με το πρακτορείο «Ρόιτερ», μερικούς μήνες πριν τους «Δίδυμους Πύργους» ένα στα έξι παιδιά στις ΗΠΑ δεν είχε φαγητό.

·Ο μέσος όρος των εσόδων των ανώτερων εισοδηματικά τάξεων στις ΗΠΑ είναι κατά 400 φορές μεγαλύτερος από το μέσο όρο των αποδοχών των εργαζόμενων στρωμάτων.

·Τα ετήσια έσοδα του Μπιλ Γκέιτς ισούνται με το άθροισμα των εισοδημάτων 1 εκατομμυρίου μέσων νοικοκυριών των ΗΠΑ.

·Τα διευθυντικά στελέχη των επιχειρήσεων, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, είδαν την «ψαλίδα» του «7 προς 1» που χώριζε τις αποδοχές τους από τους μισθούς των εργατών, να διευρύνεται στο «110 προς 1».

·Ενας μέσος εργαζόμενος στις ΗΠΑ πρέπει να εργαστεί επί ένα μήνα για να κερδίσει όσα ένας διευθύνων σύμβουλος σε μια ώρα.

·Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης των ΗΠΑ (πέρα από τη γενική εφαρμογή της μερικής

απασχόλησης) ισοδυναμεί με μια αύξηση του χρόνου που εργάζεται κατά 21%, αλλά η αγοραστική της δύναμη βαίνει μειούμενη.

·Στις ΗΠΑ ο αριθμός των ανέργων και των υποαπασχολούμενων ανέρχεται στο 27%

Αυτός είναι ο ταξικός πόλεμος για τον οποίο μιλάει ο Τζαμπάρ.

Ο φόνος, λοιπόν, που κάνει την οργή να ξεχειλίζει στις ΗΠΑ δεν ήταν από “αμέλεια”. Ο σαδισμός των μηχανισμών καταστολής δεν είναι “αμέλεια”. Οταν η ανισότητα, οι διακρίσεις, η εκμετάλλευση κάνουν τη ζωή τόσο “φτηνή” δεν είναι αμέλεια. Είναι ταξικός πόλεμος. Αμείλικτος και μονομερής.

Να γιατί επιμένουμε: Εκδήλωση αυτού του ταξικού πολέμου που μαίνεται και που τον έχει εξαπολύσει η τάξη των ισχυρών, είναι ο ρατσισμός, η φυλετική διάκριση, ο «χρωματισμός» της φτώχειας και της αδικίας.

Να γιατί επιμένουμε: Πάνω σε αυτή τη «τη διάσπαση της κοινωνίας σε ασυμφιλίωτες εχθρικές τάξεις», όπως έγραφε ο Λένιν, είναι που η Αστυνομία, ο Στρατός, η Εθνοφρουρά και η Δικαιοσύνη επιβάλλουν την «τάξη» εκείνης της τάξης που κατέχει την εξουσία.

Να γιατί επιμένουμε: Είναι οι κοινωνικές και ταξικές αντιθέσεις που έχουν ακριβώς την ιδιότητα να αναζητούν στον αδύναμο τον πιο αδύναμο.

Να γιατί επιμένουμε: Οι «από πάνω» για να συντηρούν την κοινωνική και ταξική ανισότητα πάντα θα προσπαθούν να κρατούν τους «από κάτω» όχι μόνο καταπιεσμένους, αλλά και διασπασμένους λόγω χρώματος, φυλής, θρησκείας, αφού έτσι – μέσω της διάσπασης των «από κάτω» – συντηρείται και διαιωνίζεται η καταπιεστική κυριαρχία των «από πάνω».

Να γιατί επιμένουμε: Στα κηρύγματα και τις νουθεσίες των «από πάνω» για “εθνική ενότητα”, ειδικά όταν έπονται των απροσχημάτιστων εγκλημάτων της τάξης τους, μια ενδιαφέρουσα απάντηση θα ήταν:

Δουλειά και αξιοπρέπεια, ελευθερία και φαγητό, εργασία και ελεύθερος χρόνος, στέγη και δικαιοσύνη, μόρφωση και έρωτας για την ομορφιά της ζωής.

Τι πιο ανθρώπινο όραμα, τι πιο «απλή» διεκδίκηση για την οποία θα άξιζε οι «από κάτω» να φτιάξουν τη δική τους κοινωνική

συμμαχία, πέρα από φυλή, χρώμα ή θρησκεία,

απειθαρχώντας στη συμμαχία των ανά τη Γη λευκών, μαύρων και κίτρινων ταξικών τους δολοφόνων, αδιαφορώντας για τις νουθεσίες τους;

Πρώτη διεθνής συνάντηση

11, 12 & 13 Σεπτεμβρίου 2020

Σεράφειο του Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς & Πέτρου Ράλλη)

Δείτε το teaser εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=RW4C9gKksdU

Το Διεθνές Δίκτυο Θεάτρου Ντοκιμαντέρ συστάθηκε πριν λίγους μήνες, με σκοπό να δημιουργήσει έναν δυναμικό πόλο έρευνας,καλλιτεχνικής δημιουργίας και ανάδειξης του θεάτρου ντοκιμαντέρ εντός κι εκτός Ελλάδας. Μέσα από τις δράσεις του, επιδιώκει ναφέρει τους δημιουργούς του σε γόνιμη επικοινωνία και ανταλλαγή, να εκπαιδεύσει μια νέα γενιά ανερχόμενων καλλιτεχνών και να εξοικειώσει το κοινό µε αυτό το ιδιαίτερο είδος θεάτρου.Την εναρκτήρια δράση του ΔΔΘΝ στη Θεσσαλονίκη (10 Μαρτίου 2020, Café του MOMus-Μουσείου Φωτογραφίας), ακολούθησε η επέλαση του Covid-19 που έθεσε νέα δεδομένα και μας ανάγκασε όλους να αναπροσαρμόσουμε και να ξανασχεδιάσουμε τις δράσεις μας.

Στο δύσκολο διάστημα που μεσολάβησε, το ΔΔΘΝενεργοποίησε ταΗμερολόγια θεάτρου σε καραντίνα, ένα πολυσυλλεκτικό, θραυσματικό ημερολόγιο-ντοκιμαντέρ από τους ανθρώπους του θεάτρου, για και πέρα από το θέατρο. Από τις 2 Απριλίου και για έξι εβδομάδες, άνθρωποι από όλα τα επαγγέλματα του θεάτρου (σκηνοθέτες, ηθοποιοί, ταξιθέτες, ερευνητές, δραματουργοί, σκηνογράφοι, θεατροπαιδαγωγοί κ.α.), έγραφαν κάθε μέρα από μία σελίδα του ημερολογίου, δημιουργώντας όλοι μαζί έναν τόπο επικοινωνίας στο παρόν κι ένα συλλογικό ίχνος για το μέλλον.

Παράλληλα, το ΔΔΘΝ επανασχεδίαζε την πραγματοποίηση της πρώτης διεθνούς συνάντησης, που είχε προγραμματιστεί για τον Ιούνιο και πλέον μεταφέρεται για τον Σεπτέμβριο. Από την Παρασκευή 11 έως και την Κυριακή 13 Σεπτεμβρίουστο Σεράφειο του Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς & Πέτρου Ράλλη), το ΔΔΘΝ προσκαλεί καλλιτέχνες, ερευνητές καιόλους όσους αγαπούν ή θέλουν να γνωρίσουν το θέατρο ντοκιμαντέρ, να συμμετάσχουν / παρακολουθήσουν τις δράσεις του, που οργανώνονται στους παρακάτω τρεις άξονες:

1. 1. “Meettheartist”: Έλληνες δημιουργοί του θεάτρου ντοκιμαντέρ συστήνονται μέσα από εισηγήσεις, ομιλίες και εισαγωγικά εργαστήρια, παρουσιάζοντας διαφορετικές πτυχές της δουλειάς τους. Η δράση “Meet the artist” έχει σαν στόχο να αναδείξει την ιδιαίτερη φωνή κάθε δημιουργού, προσφέροντας ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα μεθόδων, προσεγγίσεων και θεματικών γύρω από το θέατρο ντοκιμαντέρ.Συνεργαζόμενοι καλλιτέχνες, μεταξύ άλλων, είναι οιΑνέστης Αζάς, Κορίνα Βασιλειάδου, Ελένη Ευθυμίου, Άρης Λάσκος, Γιολάντα Μαρκοπούλου, Γεωργία Μαυραγάνη, Δημήτρης Μπαμπίλης, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά, Χάρης Πεχλιβανίδης και Παντελής Φλατσούσης.

2. 2. “Stage on Screen”: Το Διεθνές Δίκτυο Θεάτρου Ντοκιμαντέρ εγκαινιάζει μια πρωτότυπη σειρά προβολών βιντεοσκοπημένων παραστάσεων ντοκιμαντέρ, παρουσία των δημιουργικών συντελεστών τους. Οι προβολές, που εμπνέονται από τη φιλοσοφία του θερινού σινεμά, θα πραγματοποιηθούν στον αύλειο χώρο του Σεραφείου με ελεύθερη είσοδο, κλείνοντας το πρόγραμμα κάθε ημέρας. Κάθε προβολή αποτελεί αφορμή για συζήτηση μεταξύ κοινού και συντελεστών, ανοίγοντας ένα γόνιμο χώρο ουσιαστικής γνωριμίας με το θέατρο ντοκιμαντέρ, τους πρωταγωνιστές του και τη διαδικασία δημιουργίας του. Οι προβολές οργανώνονται γύρω από τη θεματική «Τοπία του πραγματικού» και περιλαμβάνουν παραστάσεις που εμπνέονται από την έννοια της πόλης ή καταπιάνονται με συγκεκριμένες περιοχές – γειτονιές της Ελλάδας.

3. 3.“International Symposium on documentary theatre:narratives, approaches,  ethics”: Οι κυρίως δράσεις του Διεθνούς Δικτύου Θεάτρου Ντοκιμαντέρ ολοκληρώνονται με το πρώτο στο είδος του διεθνές συμπόσιο. Το συμπόσιο φιλοδοξεί να τοποθετήσει την Ελλάδα στο επίκεντρο των δημιουργικών ζυμώσεων και ανταλλαγών γύρω από ένα ιδιαίτερο θεατρικό είδος, το οποίο γνωρίζει μια νέα άνθιση παγκοσμίως, επαναπροσεγγίζοντας τα περιεχόμενά του, τα αφηγηματικά του μέσα, τις μεθόδους και την κοινωνικοπολιτική του στόχευση. Το συμπόσιο θα προσκαλέσει Έλληνες αλλά και ξένους καλλιτέχνες κι ερευνητέςτου θεάτρου ντοκιμαντέρ, με την προοπτική εδραίωσης μιας ετήσιας διεθνούς συνάντησης που παρακολουθεί και αναλύει κριτικά και δημιουργικά τις εξελίξεις στο χώρο του θεάτρου ντοκιμαντέρ παγκοσμίως, δημιουργώντας γέφυρα επικοινωνίας με τη διεθνή σκηνή. 

Σύντομα θα ακολουθήσουν πληροφορίες για το αναλυτικό πρόγραμμα και τις διαδικασίες συμμετοχής στην πρώτη διεθνή συνάντηση του Διεθνούς Δικτύου Θεάτρου Ντοκιμαντέρ.

Το Διεθνές Δίκτυο Θεάτρου Ντοκιμαντέρ είναι µία πρωτοβουλία της εταιρίας PLAYS2PLACE, µε την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Ακολουθήστε μας:

Website: https://documentarytheatre.com/

Facebook: https://www.facebook.com/DocumentaryT...

Instagram: https://www.instagram.com/documentary...

Ταυτότητα Διοργάνωσης

Σύλληψη – Καλλιτεχνική επιμέλεια: Μάρθα Μπουζιούρη

Διεύθυνση παραγωγής: Στέλλα Μανικάτη

Videos - Φωτογραφίες: PNEVMA Productions

Γραφιστικός σχεδιασµός: Μαργαρίτα Παπαστεργίου

Μια παραγωγή της PLAYS2PLACE

“Για τον ανατρεπτικό χαρακτήρα της πανδημίας έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά. Άλλα καίρια και αφυπνιστικά, άλλα πάλι φαντασιωσικά κι επιπόλαια, ενώ ταυτόχρονα όλοι λίγο πολύ ταλανιστήκαμε αυτό το διάστημα μεταξύ δράσεων, αντιδράσεων σπασμωδικών ή μη και κατατονικής αδράνειας. Δεν σκοπεύουμε να κάνουμε τον ήδη σοβαρό αυτόν καταιγισμό πληροφορίας ακόμη μεγαλύτερο με καινοφανείς εμπρηστικές δηλώσεις. Πεποίθησή μας απλώς είναι- όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι εξοικειωμένοι με τη δραματική τέχνη ως τέχνη της «δράσης»- πως το τι κάνεις είναι πάντα σημαντικότερο του τι δηλώνεις. Πήραμε, λοιπόν, μετά από πολλή σκέψη και ενδελεχή εξέταση των νέων όρων «συνύπαρξης» που επιβάλλουν οι νέοι κανόνες προφύλαξης της υγείας μας, σωματικής και ψυχικής, την απόφαση να επανέλθουμε σε «δράση» μετά την αναγκαστική, απαραίτητη και κυρίως αιφνιδιαστική αυτή παύση, στην οποία όλοι βρεθήκαμε. Το πρώτο δικό μας προσεκτικό βήμα μας μετά την πανδημία δεν πρόκειται να είναι ρηξικέλευθο ή καινοτόμο. Ούτε θα προτείνει «θαυματουργές λύσεις» στη χωρίς προηγούμενο κρίση που βιώνουμε μαζί με όλους εξίσου- ίσως και περισσότερο- εμείς που βρισκόμαστε επάνω και γύρω από τη σκηνή ενός θεάτρου. Ίσως, απλώς, η πρώτη μας αυτή δράση να σταθεί η άκρη ενός νήματος, που θα αρχίζει να μας συνδέει ξανά με εκείνο το νόημα που προς στιγμή κλονίστηκε για όλους μας. Το νόημα δηλαδή που συνδέεται με το να κάνει κανείς θέατρο σε έναν κόσμο, ο οποίος έχει ανάγκη πιο «πρακτικά» λειτουργήματα, όπως γιατρούς και νοσηλευτές.

Το θέατρο είναι ένας τρόπος που έχουν οι άνθρωποι να μοιράζονται τις ιστορίες τους και μάλιστα  κατεξοχήν τις επώδυνες. Το θέατρο, όμως, είναι ταυτισμένο με το «μαζί». Δεν υφίσταται θεατρική πράξη χωρίς αυτήν την προϋπόθεση και καθήκον της τέχνης του θεάτρου είναι να διατηρήσει αυτήν ακριβώς τη φυσική ανθρώπινη συνύπαρξη (όπως και εφόσον αυτή είναι δυνατή εντός των ορίων ασφάλειας). Το θέατρο είναι περισσότερο η επιβεβαίωση της δημιουργικής, συλλογικής δύναμης της «ομήγυρης» παρά μια απλή αφήγηση «ιστοριών» και «καλλιτεχνική εκτόνωση». Στο Θέατρο ΠΟΡΤΑ δεν υπήρξαμε ποτέ φίλοι των προτάσεων που δεν έχουν δοκιμαστεί σε συνθήκες και κυρίως σε χρόνο επαρκούς «ωρίμασης», γι’ αυτό και προσπαθούμε ό,τι καινούριο προτείνουμε να μην αποκόπτεται από τη γραμμή μιας δημιουργικής και ορθολογικής συνέπειας και συνέχειας. Με άλλα λόγια, πιστεύουμε στην έννοια της «εμπειρίας» και της «παιδείας». Εφόσον, λοιπόν, η καλλιτεχνική παιδεία είναι το πρώτο «οχυρό που απελευθερώνεται» σε αυτήν την πρώτη μετά την καραντίνα φάση, εδώ θα επενδύσουμε κιεμείς προσδοκώντας ένα πιο ευοίωνο μέλλον. Εδώ και εφτά χρόνια τα εαρινά-θερινά σεμινάρια του Θεάτρου ΠΟΡΤΑ έχουν γίνει ένας μικρός θεσμός. Η πεποίθησή μας ότι συμβάλλουν ουσιαστικά σε έναν ανοιχτό και άμεσο δημιουργικό διάλογο, καθώς και η δηλωμένη τους αποτελεσματικότητα (σταθερά τα τελευταία χρόνια ένα ικανό ποσοστό συνεργατών μας προκύπτει μέσα από αυτές τις συναντήσεις) μας ενθαρρύνουν να τα συνεχίσουμε ευχόμενοι να είναι αυτή μας η «επιστροφή» η αρχή της επόμενης ημέρας σε έναν κόσμο που ίσως αρχίσει κάποτε να μαθαίνει από τα «λάθη» αλλά και τα «σωστά» του.    

Μετά την παρουσίαση των δύο θεματικών που προτείνονται στα εν λόγω σεμινάρια, ακολουθεί αναλυτική περιγραφή των όρων και μέτρων λειτουργίας, υγιεινής και ασφάλειας που θα ληφθούν από το Θέατρο ΠΟΡΤΑ,ούτως ώστε να εξασφαλιστεί μια καθ’ όλα ασφαλής συνύπαρξη όλων μας κατά τη διάρκεια των συναντήσεων. Ας σημειωθεί, ότι αναγνωρίζοντας τις ειδικές οικονομικές συνθήκες που έχουν προκύψει, έχουμε προχωρήσει σε μια κατά το δυνατόν σημαντική μείωση του κόστους συμμετοχής σε σχέση με προηγούμενες χρονιές.”

ΘΩΜΑΣ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ

Α’ ΚΥΚΛΟΣ|Σεμινάριο Υποκριτικής

«Κλειδιά και τεχνικές για τη δόμηση και συστημική διερεύνηση ενός ρόλου»

Το σεμινάριο του Θωμά Μοσχόπουλου «Κλειδιά και τεχνικές για τη δόμηση και συστημική διερεύνηση ενός ρόλου» απευθύνεται σε ηθοποιούς που επιθυμούν να οργανώσουν και να εξελίξουν την προσωπική τους τεχνική, καθώς και να διερευνήσουν τρόπους επικοινωνίας και δημιουργικής λειτουργίας στη διάδρασή τους με τους συμπαίκτες και το κοινό τους. Στόχος του σεμιναρίου είναι η εισαγωγή μιας σειράς βασικών τεχνικών, που επιτρέπουν την αποτελεσματική αντιμετώπιση προβλημάτων ανάλυσης και σύνθεσης ρόλων. Οι κώδικες που προτείνονται είναι απλοί, κατανοητοί και άμεσα εφαρμόσιμοι, και μπορούν να οδηγήσουν στη μετεξέλιξή τους σε ιδιαίτερα σύνθετες και απαιτητικές εφαρμογές σκηνικής ερμηνείας.

Διάρκεια σεμιναρίου: 30 ώρες κατανεμημένες σε πέντε 6ωρες συναντήσεις.
Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 20 άτομα (Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας)
Τιμή συμμετοχής: 150€ + ΦΠΑ
Ώρες: 10.00-16.00
Χώρος: ΠΟΡΤΑ (Μεσογείων 59)

Για πληροφορίες κι εγγραφές στους νέους κύκλους του Σεμιναρίου: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
(Απαραίτητη η αποστολή βιογραφικού σημειώματος με φωτογραφία.)

Β’ ΚΥΚΛΟΣ|Σεμινάριο-Εργαστήριο Υποκριτικής

«ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΣΚΗΝΗ- Στιγμές ζωής με επίγνωση των ορίων της, όπως καταγράφονται σε Σαιξπηρικούς μονολόγους με στοιχεία Παράβασης»

Λίγοι δραματουργοί στην ιστορία του θεάτρου έχουν να επιδείξουν ανάλογη εμβάθυνση στον τομέα της αναζήτησης των ορίων της ανθρώπινης συνειδητότητας αλλά και της ίδιας της ζωής. Οι ήρωες του βάρδου, ακόμα και κάποιοι που δεν έχουν παρά ένα ελάχιστο πέρασμα από τη σκηνή των έργων του, δεν παύουν να διερωτώνται «Τι είναι η ζωή; Τι αξία έχει; Να ζεις ή να μην ζεις, όταν οι δυσκολίες κατακλύζουν τα πάντα και η ματαίωση καραδοκεί ανά πάσα στιγμή;». Από την άλλη πάλι, η χαρά της ζωής, οι μικρές τρυφερές λεπτομέρειές της, ο έρωτας και το γέλιο κατακλύζουν τα έργα του. Τόσο πειστικές είναι οι θέσεις και των αισιόδοξων και των απαισιόδοξων θεατρικών προσώπων που παρελαύνουν στους επί σκηνής στοχασμούς του, αλλά και συνάμα τόσο αντιφατικές και αντικρουόμενες οι θέσεις τους, που είναι αδύνατον να φανεί ξεκάθαρα ποια θέση ακριβώς πρεσβεύει ο ίδιος ο ποιητής και με ποια «πλευρά» συντάσσεται. Μία οπτική, όμως, εμφανίζεται σαφέστατη και μάλιστα επαναλαμβάνεται τόσο συχνά, ώστε να γίνεται χαρακτηριστικό μοτίβο της Σαιξπηρικής φιλοσοφίας: όσο η ζωή είναι περατή, φευγαλέα και ο άνθρωπος σχεδόν καταδικασμένος να έχει μερική- αν όχι λανθασμένη- επίγνωση του νοήματός της, άλλο τόσο η θεατρική σκηνή και η φανταστικοί κόσμοι που γεννιούνται στο πλαίσιό της είναι απέραντοι, ατελείωτοι, συναρπαστικοί και αποκαλυπτικοί. Η δυσκολία τους να ερμηνευτούν με τρόπο πλήρη και ικανοποιητικό τα έργα αλλά και οι ρόλοι που τα απαρτίζουν έγκειται εν μέρει και στο γεγονός ότι ο ερμηνευτής τους οφείλει να ακροβατεί σταθερά ανάμεσα στον κόσμο του φανταστικού και στον κόσμο της πραγματικότητας, δημιουργώντας ένα μόνιμο αντίβαρο σε όποια τάση ή άποψη τείνει να κατακτήσει αυταρχικά και αυτάρεσκα τη σκηνή. Με λίγα λόγια, προτείνει το θέατρο ως τρόπο εγκόλπωσης και δημιουργικής διαχείρισης της όποιας αβεβαιότητας μέσα από την υιοθέτηση μιας ποιητικής και δραματικής ρευστότητας. Το Σεμινάριο- Εργαστήριο θα αποτελέσει μια απόπειρα εισαγωγικής προσέγγισης στο Σαιξπηρικό πνεύμα αυτής της «θεατρικότητας» και τους τρόπους που θα μπορούσαν να καταστήσουν την παράμετρο αυτή σύγχρονη, μέσα στα πλαίσια μιας ευρύτερης αναζήτησης των ορίων της θεατρικής γλώσσας, δίχως αμήχανες υπεραπλουστεύσεις και μορφολογικούς ακροβατισμούς.

Στον συγκεκριμένο Κύκλο Μαθημάτων θα δοθεί προτεραιότητα συμμετοχής σε όσους έχουν παρακολουθήσει- είτε τη φετινή χρονιά είτε προηγούμενες- κάποιον από τους βασικούς κύκλους μαθημάτων υποκριτικής του Θωμά Μοσχόπουλου.

Διάρκεια σεμιναρίου: 30 ώρες κατανεμημένες σε πέντε 6ωρες συναντήσεις.
Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 20 άτομα (Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας)
Τιμή συμμετοχής: 180€ + ΦΠΑ
Ώρες: 10.00-16.00
Χώρος: ΠΟΡΤΑ (Μεσογείων 59)

Για πληροφορίες κι εγγραφές στουςνέους κύκλους του Σεμιναρίου/Εργαστηρίου: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. (Απαραίτητη η αποστολή βιογραφικού σημειώματος με φωτογραφία.)

Μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας

Τα Σεμινάρια και το Εργαστήριο Υποκριτικής θα διεξαχθούν εντός των χώρων του θεάτρου ΠΟΡΤΑ (Μεσογείων 59, Αμπελόκηποι) σε τμήματα 15-20 συμμετεχόντων. Συγκεκριμένα, θα χρησιμοποιηθούν η πλατεία, η σκηνή και οι κοινόχρηστοι χώροι. Όλοι οι προαναφερθέντες χώροι απολυμαίνονται τακτικά με εγκεκριμένα από τον Ε.Ο.Φ. απολυμαντικά (σταθεροποιημένο διοξείδιο του χλωρίου) ενάντια σε μικροοργανισμούς, μικρόβια, βακτήρια, ιούς και το νέο στέλεχος του κορονοϊού SARSCoV-2. Επιπροσθέτως, με τη μέθοδο του υπέρξηρου ατμού έχουν πραγματοποιηθεί όλες οι απαιτούμενες αποστειρώσεις. Η καθημερινή καθαριότητα και η φροντίδα για την υγιεινή των χώρων είναι αυτονόητη.

Οι χώροι του θεάτρου έχουν εφοδιαστεί κατά προτεραιότητα με ταπαρακάτω:

• Αντισηπτικά αλκοολούχα διαλύματα
• Υγρά κρεμοσάπουνα για τιςτουαλέτες
• Χειροπετσέτες για τις τουαλέτες
• Κοινά καθαριστικά και απολυμαντικά κατάλληλα για τον καθαρισμό επιφανειών με δράση κατά του ιού (οικιακή χλωρίνη και αλκοολούχα διαλύματα με τουλάχιστον 70%αλκοόλη).
• Χειρουργικές και μη ιατρικές μάσκες. Είναι προαιρετική η χρήση μη-ιατρικής προστατευτικής μάσκας, τηρώντας τους όρους σωστής χρήσης της. Η χρήση της μάσκας αποτελεί συμπληρωματικό μέτρο και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς τους απαραίτητους κανόνες υγιεινής
• Γάντια μίας χρήσεως

Η  απόσταση μεταξύ των συμμετεχόντων θα είναι ίση τουλάχιστον με δυο μέτρα μήκος με κοινό προσανατολισμό, ώστε να μειώνεται κατά το μέγιστο δυνατό η έκθεση όλων σε σταγονίδια.

Σε ό,τι αφορά στις εγκαταστάσεις κλιματισμού του θεάτρου έχουν ληφθεί όλα τα προτεινόμενα μέτρα που περιγράφονται στην εγκύκλιο Αρ. Πρωτ:Δ1(δ)/ ΓΠ οικ. 26635 - 23.04.2020 με θέμα «Λήψη μέτρων διασφάλισης της Δημόσιας Υγείας από ιογενείς και άλλες λοιμώξεις κατά την χρήση κλιματιστικών μονάδων». Τα μέτρα αποσκοπούν στον περιορισμό της μηχανικής διάδοσης του ιού μέσω των ρευμάτων αέρα, που αναπτύσσονται κατά τη λειτουργία των κλιματιστικών μονάδων.

“Μια ΠΟΡΤΑ ορθάνοιχτη”! Για να την κρατήσεις ανοιχτή:
http://www.porta-theatre.gr/index.php/el/stirikse-mas

Μεσογείων 59
115 26, Αθήνα
τηλ.: 210 77 11 333
www.porta-theatre.gr

PortaTheatreAthens   PortaTheatre   PortaTheatre  PortaTheatreAthens

Με τον Γιώργο Νταλάρα, την Καμεράτα,

τους Μαΐστορες της Ψαλτικής Τέχνης και

την Τετράφωνη Χορωδία του Ι.Ν. Αγ. Παντελεήμονος

Τετάρτη 3 Ιουνίου, 9:00 μ.μ.

Η εορταστική συναυλία που διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία, λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2010, στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Αχαρνών από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών σε συνεργασία με την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, αναμεταδίδεται ψηφιακά την Τετάρτη 3 Ιουνίου στις 9 το βράδυ στο πλαίσιο του Megaron Online. Στην εκδήλωση έλαβαν μέρος ο Γιώργος Νταλάρας, η Καμεράτα, οι Μαΐστορες της Ψαλτικής Τέχνης και η Τετράφωνη Χορωδία του Ι.Ν. Αγ. Παντελεήμονος που παρουσίασαν ένα πρόγραμμα με έργα της δυτικής αλλά και της βυζαντινής μουσικής. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. κ. Ιερωνύμου και είχε ως σκοπό της την ανάδειξη των πνευματικών και πολιτισμικών αγαθών και την κοινωνική αλληλεγγύη, μέσα από τη σύμπραξη της Αρχιεπισκοπής με τους ανθρώπους της Τέχνης και με κορυφαίους καλλιτεχνικούς οργανισμούς όπως το ΜΜΑ.  

Η βραδιά άρχισε με την Τετράφωνη Χορωδία του Ι.Ν. Αγ. Παντελεήμονος και συνεχίστηκε με την Καμεράτα που, υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Μυράτ, παρουσίασε το έργο «Εν χορδαίς» του διακεκριμένου σύγχρονου έλληνα συνθέτη Μιχάλη Αδάμη καθώς και το Concerto grosso των Χριστουγέννων του Αρκάντζελο Κορέλλι, εμβληματικής μορφής του ιταλικού Μπαρόκ. Στη συνέχεια, το διακεκριμένο σχήμα βυζαντινής μουσικής Οι Μαΐστορες της Ψαλτικής Τέχνης, με χοράρχη τον Αχιλλέα Χαλδαιάκη, έψαλε ύμνους της Εορτής των Χριστουγέννων. Η συναυλία έκλεισε με τον Γιώργο Νταλάρα, ο οποίος ερμήνευσε το δοξαστικό από την Κρεολή Λειτουργία του Αργεντινού Αριέλ Ραμίρες και το απόσπασμα «Της αγάπης αίματα» από το κοσμαγάπητο Άξιον Εστί του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη. Τον δημοφιλή τραγουδιστή πλαισίωσε η Χορωδία της ΔΕΗ, την οποία δίδαξε και διηύθυνε ο Κωστής Κωνσταντάρας.

Δείτε τη συναυλία (διάρκεια: 95 λεπτά), το πρόγραμμα και τους συντελεστές της εδώ:

http://www.megarononline.gr/events/synavlia-ston-i-n-tou-agiou-panteleimonos-acharnon/

Megaron Online

Στο Megaron Online ανανεώνει το ραντεβού του με το κοινό, την Κυριακή 7 Ιουνίου στις 9 το βράδυ, προτείνοντας στους φίλους του να παρακολουθήσουν ψηφιακά τη συναυλία του Γιάννη Βακαρέλη, διεθνώς καταξιωμένου πιανίστα και καλλιτεχνικού διευθυντή του Μεγάρου, με το διάσημο Philharmonia Quartett Berlin.

Δείτε όλο το πρόγραμμα των διαδικτυακών αναμεταδόσεων με την περιγραφή και τους συντελεστές όλων των προβολών εδώ:  

http://www.megarononline.gr/

Megaron on demand

Στην ιστοσελίδα του Μεγάρου διατίθενται οn demand η μονόπρακτη όπερα «Η ανθρώπινη φωνή» του Φρανσίς Πουλένκ με τη διάσημη ελληνίδα υψίφωνο Ζανέτ Πηλού, το βίντεο (Making-of) με πλάνα από την προετοιμασία της παράστασης «Ο Νάνος» του Αλεξάντερ φον Τσεμλίνσκυ καθώς και η ταινία «Νίκος Σκαλκώτας: Οι μουσικές αναπνοές μιας ιδιοφυΐας» σε σενάριο-σκηνοθεσία Θωμά Κιάου.

Στη σελίδα του Megaron Plus είναι επίσης διαθέσιμες on demand ομιλίες διακεκριμένων ελλήνων και ξένων επιστημόνων, διανοητών και καλλιτεχνών (σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μποδοσάκη).

Live συναυλίες του ECHO

Στο μεταξύ συνεχίζονται οι συναυλίες του ECHO (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Κέντρων Συμφωνικής Μουσικής) στο facebook του Μεγάρου κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη στις 9:00 μ.μ. Οι περισσότερες από αυτές είναι διαθέσιμες στο fb και μετά τη live προβολή τους.

Όλες οι αναμεταδόσεις πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της συνεργασίας του ΟΜΜΑ με την υπηρεσία ΔΙΑΥΛΟΣ (diavlos.grnet.gr) του ΕΔΥΤΕ. Η βιντεοσκόπηση των εκδηλώσεων του Μegaron Plus έγινε από τον ιστότοπο του Ιδρύματος Mποδοσάκη (www.blod.gr).

             
Ο Λάκης Λαζόπουλος, ο Αιμίλιος Χειλάκης και η Αθηνά Μαξίμου στο εμβληματικό έργο του Χάρολντ Πίντερ «Προδοσία» τον Οκτώβρη στο Θέατρο Βρετάνια.

Σκηνοθεσία:

Αιμίλιος Χειλάκης

Το ΑΠΕ-ΜΠΕ παρουσιάζει τη νέα έκδοση «Περιβάλλον και Υγεία» του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΠΑΑ), σύμφωνα με την οποία περισσότεροι από 8.500 θάνατοι θα μπορούσαν να προληφθούν ετησίως στη χώρα μας, εάν μειώνονταν οι συγκεντρώσεις ατμοσφαιρικής ρύπανσης, αλλά και οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Όπως υπογραμμίζουν οι επικεφαλής των ερευνών, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «η προστασία της δημόσιας υγείας συντελείται και μέσω της προστασίας του περιβάλλοντος».

Η έκδοση στηρίχθηκε στις έρευνες «Επιδράσεις στην υγεία από την ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ελλάδα» της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ε.Κ. Κατσουγιάννη, και «Κλιματική Αλλαγή και Υγεία» του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, με επικεφαλής τον καθηγητή Ν. Μιχαλόπουλο και δίνεται στη δημοσιότητα εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος (05/06), αναδεικνύοντας με επιστημονικά τεκμηριωμένο τρόπο αφενός τη σύνδεση της κατάστασης του περιβάλλοντος με την υγεία των πολιτών και αφετέρου την ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τις έρευνες και με βάση τα συνιστώμενα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) επίπεδα, 6.487 θάνατοι μπορούν να αποδοθούν στην έκθεση μικροσωματιδίων (ΡΜ2.5) ετησίως στα αστικά και ημιαστικά κέντρα, με τα μεγαλύτερα ποσοστά καταγραφής να αφορούν στους πληθυσμούς της Αθήνας (58%) και της Θεσσαλονίκης (13%) και 2.115 θάνατοι στις αγροτικές περιοχές, όπου η συγκέντρωση πληθυσμού είναι μεν μικρότερη σε σχέση με τα αστικά κέντρα, η μέση ηλικία τους όμως είναι μεγαλύτερη, δηλαδή υπάρχουν περισσότεροι ηλικιωμένοι άνθρωποι, που είναι πιο ευάλωτοι στις επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Ειδικά στο κέντρο της Αθήνας, οι μακροχρόνιες επιπτώσεις του διοξειδίου του αζώτου (ΝΟ2) αντιστοιχούν σε 160 θανάτους.

«Όπως φαίνεται από την έρευνα, η ατμοσφαιρική ρύπανση προκαλεί πολύ περισσότερους θανάτους ακόμα και από πανδημίες όπως αυτή του Covid-19», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής του ΕΚΠΑΑ, Πέτρος Βαρελίδης.

Όπως επισημαίνει, «κατά τη διάρκεια της λήψης των περιοριστικών μέτρων διαπιστώθηκε μείωση κατά 1/3 της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, γεγονός που σίγουρα έχει μία θετική επίδραση στην ανθρώπινη υγεία», προσθέτοντας ότι «σημασία έχει να δούμε στο τέλος του έτους ποιά είναι η μέση τιμή της ετήσιας ρύπανσης».

Όπως έκανε γνωστό ο κ. Βαρελίδης, το ΕΚΠΑΑ βρίσκεται σε φάση ανάθεσης μελέτης για τη διεξοδική έρευνα όσον αφορά τα επίπεδα της μείωσης στην ατμοσφαιρική ρύπανση κατά τη διάρκεια των μέτρων που ελήφθησαν εξαιτίας της πανδημίας.

Η καθηγήτρια βιοστατιστικής και επιδημιολογίας του ΕΚΠΑ, Κλέα Κατσουγιάννη δηλώνεις το ΑΠΕ-ΜΠΕ: Για τα αποτελέσματα της έρευνας, «εκτιμήθηκε ο αποδοτέος αριθμός θανάτων και εισαγωγών επειγόντων περιστατικών στην βραχυχρόνια και μακροχρόνια έκθεση στα αιωρούμενα ατμοσφαιρικά σωματίδια και σε αέριους ρύπους για τα αστικά κέντρα και κατά περιφέρεια και αστικότητα».

Όπως αναφέρει η καθηγήτρια, «το κύριο πρόβλημα ρύπανσης είναι οι υψηλές συγκεντρώσεις σωματιδίων, ενώ το διοξείδιο του αζώτου και το όζον είναι σχετικά υψηλά και ενδεχομένως να αποτελέσουν αυξανόμενο πρόβλημα το μέλλον» και προσθέτει: «Οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων θα οφεληθούν σημαντικά αν οι συγκεντρώσεις των ρύπων μειωθούν στα επίπεδα που συνιστώνται από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας».

Όσον αφορά τα ενδεχόμενα οφέλη από τα μέτρα μείωσης της κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η κ. Κατσούγιαννη εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «θα έχουν προληφθεί ορισμένοι θάνατοι και άλλα προβλήματα υγείας από την μείωση τουλάχιστον της βραχυχρόνιας έκθεσης».

Ωστόσο, σχετικά με την επίδραση της έκθεσης στην εξέλιξη του COVID-19, επισημαίνει ότι «είναι πιθανό ότι μακροχρονίως εκτεθειμένα στη ρύπανση άτομα γίνονται πιο ευάλωτα, λόγω της μεγαλύτερης πιθανότητας εμφάνισης χρόνιων αναπνευστικών νοημάτων, στις συνέπειες του κορονοϊού».

Αν και «η πλήρης αποτίμηση τους θα γίνει όταν θα είναι όλα τα απαραίτητα δεδομένα διαθέσιμα, σίγουρα πάντως οι παρεμβάσεις για την επιδημία θα οδηγήσουν σε συμπεράσματα σχετικά με τα πιθανά οφέλη από την μείωση της έκθεσης στους επικίνδυνους ρύπους», τονίζει η καθηγήτρια του ΕΚΠΑ.

Οι συνέπειες της Κλιματικής Αλλαγής

Ως προς την επίδραση της κλιματικής αλλαγής στην υγεία των πολιτών τα αποτελέσματα της έρευνας προβλέπουν σύμφωνα με τις πλέον μετριοπαθείς προβλέψεις, ότι ο αριθμός ημερών με ισχυρή θερμική επιβάρυνση για τον πληθυσμό της Αθήνας αναμένεται να αυξηθεί κατά 50% στο εγγύς μέλλον (2021-2050), με περαιτέρω αύξηση μέχρι τα τέλη του 21ου αιώνα, σε σύγκριση με την περίοδο αναφοράς 1961-1990.

Μάλιστα, το δυσμενέστερο κλιματικό σενάριο προβλέπει ότι ο αριθμός των ωρών με μεγάλη δυσφορία στην περιοχή της Αθήνας πρόκειται να αυξηθεί σε ποσοστό που υπερβαίνει το 150% στο απώτερο μέλλον (2071-2100), σε σχέση με την τελευταία 30ετία του 20ου αιώνα (1971-2000).

Όπως αναφέρει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο καθηγητής περιβαλλοντικής Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης Νίκος Μιχαλόπουλος, «τα αποτελέσματα της μεγάλης πλειοψηφίας των κλιματικών μοντέλων, συμφωνούν στο ότι η Νότια Ευρώπη αναμένεται να είναι από τις περιοχές του πλανήτη που θα πληγούν ιδιαίτερα από τα ισχυρά κύματα ζέστης, ενώ διαπιστώνεται και ισχυρή τάση για άνοδο της ξηρασίας στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Κατά συνέπεια και η Ελλάδα είναι από τις χώρες οι οποίες θα πρέπει να βρίσκονται σε επιφυλακή για την αντιμετώπιση πιθανών ακραίων περιστάσεων που μπορεί να πλήξουν καίρια την υγεία των πολιτών αλλά και τομείς της οικονομικής δραστηριότητας».

Σύμφωνα με τον κ. Μιχαλόπουλο, που είναι επίσης διευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνών, Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου, «στην έκθεση του ΕΚΠΑΑ, περιγράφονται αναλυτικά οι πιθανοί κίνδυνοι για την υγεία του πληθυσμού της χώρας, τους οποίους μπορεί να επιφέρει η αναμενόμενη κλιματική αλλαγή, λόγω θερμικής καταπόνησης και λόγω της πιθανής μετάδοσης ασθενειών μέσω κουνουπιών φορέων».

Όπως εξηγεί ο καθηγητής, «αυτή η επιλογή έγινε καθώς οι πιθανές άμεσες επιπτώσεις στην υγεία που μπορεί να προκύψουν λόγω των επιδράσεων της κλιματικής αλλαγής στους δύο αυτούς τομείς, μπορεί να είναι εξαιρετικά σοβαρές και γενικευμένες σε μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού».

Ποια είναι τα μέτρα που απαιτούνται για τον περιορισμό του φαινομένου; Σύμφωνα με τον κ. Βαρελίδη, «η προώθηση της ηλεκτροκίνησης και της βιώσιμης κινητικότητας είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό μέτρο για την αντιμετώπιση του φαινομένου της ρύπανσης. Το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα προβλέπει επίσης πολύ σημαντικά μέτρα για τη μείωση των εκπομπών CO2, καθώς επίσης και η προώθηση του βιοαερίου για την αξιοποίηση των αποβλήτων, η ενίσχυση των ΑΠΕ, η αναβάθμιση του κτηριακού αποθέματος της χώρας, αλλά και ο καθορισμός τομεακών πολιτικών προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή (π.χ. γεωργία τουρισμός κλπ), για τις οποίες απαιτούνται εθνικά μέτρα».

Σχολιάζοντας την επικείμενη μετεξέλιξη του ΕΚΠΑΑ σε Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής αλλαγής, με βάση τις προβλέψεις του νέου περιβαλλοντικού νόμου, ο κ. Βαρελίδης, τη χαρακτήρισε ως ένα πολύ σημαντικό βήμα για την ενίσχυση τoυ ρόλου και του κύρους του.

Τέλος, όπως επισημαίνει στον πρόλογο της έκδοσης η πρόεδρος του ΔΣ ΕΚΠΑΑ, Ζωή Βροντίση, «οι μέχρι τώρα ρυθμίσεις περιβαλλοντικής προστασίας αντιμετωπίζουν το περιβάλλον και τη φύση ως εμπόδιο ευημερίας. Αντίθετα η έκδοση αυτή τονίζει ότι η λήψη ουσιαστικών μέτρων περιβαλλοντικής προστασίας είναι μέρος της λύσης».

Γράφουν ιστορία η Spacex του Έλον Μάσκ και η ΝΑSA μετά την απόλυτα επιτυχημένη εκτόξευση το Σάββατο 30/5/2020 στις 22:22, από το Κέιπ Κανάβεραλ, που παρακολουθείτε απευθείας από το ert.gr, μέσω της τηλεόρασης της NASA.

Η διαστημική κάψουλα Dragon Crew με τους δύο Αμερικανούς αστροναύτες, έφτασε στις 17:16 στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στο ύψος των συνόρων Κίνας και Ιαπωνίας.

Η αποστολή αυτή, στην οποία συμμετέχουν οι αστροναύτες της NASA Νταγκ Χάρλεϊ και Μπομπ Μπένκεν είναι ιστορική, καθώς είναι η πρώτη επανδρωμένη διαστημική πτήση που εκτοξεύεται από αμερικανικό έδαφος, από το 2011.

Aξίζει να σημειωθεί ότι η SpaceX, είναι η πρώτη ιδιωτική εταιρεία στην οποία εμπιστεύθηκε η Nasa μία τόσο πολύτιμη αποστολή.

Αναλυτικά

Μέσα σε εκκωφαντικό θόρυβο που έφθασε χιλιόμετρα μακριά στις ακτές της Φλόριντα, ένας πύραυλος Falcon 9 της εταιρείας SpaceX του Ελον Μασκ απογειώθηκε στις 15.22 τοπική ώρα (22.22 ώρα Ελλάδος) και τα πρώτα λεπτά της πτήσης εκτυλίχθηκαν χωρίς προβλήματα, σύμφωνα με την απευθείας αναμετάδοση της αποστολής της NASA.

Ο πρώτος όροφος του πυραύλου αποκολλήθηκε όπως ήταν προγραμματισμένο έπειτα από πτήση δύο λεπτών, καθώς ο πύραυλος πετούσε με ταχύτητα 4000χλμ/ώρα, ενώ ο δεύτερος όροφος εξακολουθούσε να προωθεί την κάψουλα Crew Dragon προς τον προορισμό της, τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Με επιτυχία στέφθηκε και η αποκόλληση της κάψουλας, που αναμένεται να φτάσει το απόγευμα της Κυριακής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

To CNN αναφέρει ότι οι δημοσιογράφοι που κάλυπταν το γεγονός εργάστηκαν κάτω από αυστηρές πολιτικές και οδηγίες κοινωνικής απόστασης σχετικά με τη χρήση μάσκας.

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς παρακολούθησαν την εκτόξευση αναφέρει το CBS, ενώ «η εκτόξευση ξεκίνησε σε μια νέα εποχή στα εμπορικά διαστημικά ταξίδια και επαναφέροντας τις Ηνωμένες Πολιτείες στην επιχείρηση εκτόξευσης αστροναυτών σε τροχιά από το έδαφος των ΗΠΑ για πρώτη φορά σε σχεδόν μια δεκαετία».

Όπως τονίζει η New York Times: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες άνοιξαν μια νέα εποχή διαστημικών ταξιδιών στον άνθρωπο το Σάββατο, καθώς μια ιδιωτική εταιρεία ξεκίνησε για πρώτη φορά τους αστροναύτες σε τροχιά, σχεδόν μια δεκαετία μετά την αποχώρηση της κυβέρνησης από το πρόγραμμα διαστημικών λεωφορείων»..

Πηγή: ΕΡΤ με στοιχεία από ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP, Reuters
Φωτογραφίες: NASA TV